آیا بچه هایی که در معرض دو زبان هستند دچار لکنت زبان خواهند شد؟
یا بهتر بگیم خطر دچار لکنت زبان شدن در دوزبانه ها بیشتر از بچهها یک زبانه هست؟؟ آیا دوزبانگی می تونه عاملی باشه برای لکنت زبان؟؟
این رو خدمتتون عرض می کنم تحقیقاتی که انجام شده البته همیشه این نظریه وجود داشته ولی تحقیقاتی که انجام شده نشون داده که لکنت زبان و دوزبانگی رابطه معناداری با هم ندارند.
و توی یک سری از مدارس شهر نیویورک تحقیقی انجام دادند و دیدن که نسبت به بچه های لکنت زبان دار یک زبانه و دوزبانه فرقی باهم دیگه نمی کنه اما چطور هست که خیلی از گفتاردرمانها این حرف را میزنند ؟
یه نکته رو ما باید در نظر بگیریم و اون اینه که ما اول از همه باید فرق دوتا عبارت رو که توی فارسی براش واژه داریم ،فرق این دوتا رو بفهمیم و اون تپق زدن هست و لکنت زبان گرفتنه،
تپق زدن با زبان داشتن فرق میکنه و تپق زدن را نباید با لکنت اشتباه گرفت!
حالا می بینیم که فرق بچه ایی که دو زبانه هست و توی یک زبان تپق میزنه با بچه ای که دو زبانه است و توی دوتا زبان لکنت داره فرق میکنه
اگر کسی لکنت زبان داشته باشه یعنی یک عامل فیزیولوژیک یا یک عامل روحی مثلا مثل ترس باعث شده که اندام گفتارش در جاهایی خوب عمل نکنه و این فرقی نمیکنه که این شخص که دچار لکنت شده که اندام گفتارش خوب عمل نمیکنه که حالا ممکنه دلیلش فیزیولوژیک یا دلیلش روحی باشه به چه زبونی میخواد صحبت کنه این فرد به هر زبانی می خواست صحبت کنه این لکنت را خواهد داشت و هیچ کاریشم یک شبه نمیشه کرد راههای خودش رو داره ولی لکنت اگر کسی داشته باشد در دو زبان لکنت دارد
ولی وقتی می بینیم که بچه ای یک زبان را خوب و روان صحبت میکنه ولی توی یک زبان دیگه گیر میکنه میگه أ..آ.. اینجوری این لکنت نیست این تپقِ، به خاطر اینکه این بچه میخواد به این زبان حرف بزنه بچهها جسارت دارن، ما ۱۲ لول هم میریم کانون زبان درس میخونیم باز جسارت نداریم حرف بزنیم چون می دونیم که اگر حرف بزنیم یه چیزهایی غلط غلوط میگیم ولی اون بچه دو کلمه بلده میخواد حرف بزنه و چون داره توی ذهنش برای خودش میگرده که آماده کنه که چی بگه ،الان مثلا چه واژه ای به کار ببره و این واژه را بلد نیست چه بسا حتی از زبان مادریش یادش میاد ولی دوست نداره، میدونه که باید تفکیک کنه حالا به دنبال چی بگردم اینه که گیر میکنه، اگر بچه ای در حرف زدن توی یک زبان گیر کرد و بچه دوزبانه ولی توی زبان دیگه گیر نکرد این بچه به هیچ عنوان لکنت نداره این تپق داره این تپق زدن هست.
و فرق لکنت و تپق رو ما باید خیلی خیلی خیلی دقیق بدونیم. حالا احیانا اگر که لکنت هست یا تپق هست هرچی که هست ما باید استرسهای روحی را به حداقل و نزدیک به صفر برسونیم ،موقعی که بچه ای گیر میکنه توی حرف زدن
حالا اسمش هر چی که هست، نباید نگاهش کنیم نباید بگیم خوب خوب بگو. بگو چی.. چی.... اصلا نگاهش نکنیم، در و دیوار و نگاه کنیم مشغول کار خودمون باشیم، خودمون رو به اون راه بزنیم ،در مورد این مشکل با خانواده و دوست و مشاور و دکتر در حضور فرزندمون صحبت نکنیم خوب این میشنوه متوجه میشه حتی اگر در حال بازی هست شما دارید به خواهرتون درددل می کنید بچتون میشنوه متوجه میشه و لطمه روحی میخوره و این عمیق تر میشه درش،در هر صورت امیدوارم که ما مشکلات رو آنگونه که هست ببینیم و برای خودمون بزرگترش نکنیم.
علی امینی
پیاده سازی از فایل صوتی توسط سرکار خانم نسرین سلیمانی
